ادعای هدایت (قرآن)در این مقاله آیات مرتبط با ادعای هدایت معرفی میشوند. ۱ - ادعای کافران صدر اسلامکافران صدر اسلام، مدّعى هدایت یافتگی: «قُل كُلٌّ مُتَرَبّصٌ فَتَرَبَّصوا فَسَتَعلَمونَ مَن اصحبُ الصّرطِ السَّوِىّ ومَنِ اهتَدى؛بگو: همه ما و شما در انتظاريم؛ ما در انتظار وعده پیروزی، و شما در انتظار شكست ما؛ پس انتظار بكشيد! امّا بزودى خواهيد دانست چه كسى از اصحاب صراط مستقيم، و چه كسى هدايت يافته است!» ۲ - ادعای یهود و نصارایهود و نصارا، مدّعى هدايت يافتگى خود و پيروانشان: «وقالوا كونوا هودًا او نَصرى تَهتَدوا قُل بَل مِلَّةَ ابرهيمَ حَنيفًا وما كانَ مِنَ المُشرِكين؛(اهل کتاب) گفتند: يهودى يا مسيحى شويد، تا هدايت يابيد. بگو: (اين آيينهاى تحریف شده و شرك آلود، هرگز نمىتواند موجب هدايت گردد،) بلكه از آیین ابراهیم، كه ايمانى خالص داشت و از مشرکان نبود، پیروی كنيد.» ۳ - ادعای پیروان شيطانادّعا و پندار پذيرندگان ولايت شیطان به هدايتيافتگى خود: «فَريقًا هَدى وفَريقًا حَقَّ عَلَيهِمُ الضَّللَةُ انَّهُمُ اتَّخَذواالشَّيطينَ اولِياءَ مِن دونِ اللَّهِ ويَحسَبونَ انَّهُم مُهتَدون؛جمعى را هدايت كرده؛ و جمعى كه شايستگى نداشتهاند، گمراهى بر آنها مسلّم شده است. آنها كسانى هستند كه شياطين را به جاى خداوند، اولياى خود انتخاب كردند؛ و گمان مىكنند هدايت يافتهاند.» ۴ - ادعای خداگریزانپندار خداگریزان، از هدايت يافتگى خود: «فَريقًا هَدى وفَريقًا حَقَّ عَلَيهِمُ الضَّللَةُ انَّهُمُ اتَّخَذواالشَّيطينَ اولِياءَ مِن دونِ اللَّهِ ويَحسَبونَ انَّهُم مُهتَدون • ومَن يَعشُ عَن ذِكرِ الرَّحمنِ نُقَيّض لَهُ شَيطنًا فَهُوَ لَهُ قَرين • وانَّهُم لَيَصُدّونَهُم عَنِ السَّبيلِ ويَحسَبونَ انَّهُم مُهتَدون؛ هنگامى كه حق به سراغشان آمد؛ گفتند: اين سحر است، و ما نسبت به آن كافريم. و هر كس از ياد خداوند رحمان، روىگردان شود شيطانى را بر او مسلط مىسازيم كه همواره همنشين او خواهد بود. و آنها (شياطين) اين گروه را از راه خدا باز مىدارند، در حالى كه گمان مىكنند هدایتیافتگان حقيقى آنها هستند.» ۵ - ادعای فرعونادعاى فرعون، مبنى بر هدايتگرى به راه رشد و كمال: «يقَومِ لَكُمُ المُلكُ اليَومَ ظهِرينَ فِى الارضِ فَمَن يَنصُرُنا مِن بَأسِ اللَّهِ ان جاءَنا قالَ فِرعَونُ ما اريكُم الّا ما ارى وما اهديكُم الّا سَبيلَ الرَّشاد؛اى قوم من! امروز حكومت از آن شماست و در اين سرزمين پيروزيد؛ اگر عذاب خدا به سراغ ما آيد، چه كسى ما را يارى خواهد كرد؟! فرعون گفت: من جز آنچه را مصلحت مىبينيم به شما ارائه نمىدهم، و شما را جز به راه صحيح راهنمايى نمىكنم. (دستور، همان قتل موسی است.)» ۶ - پانویس
۷ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۵۷، برگرفته از مقاله «ادعای هدایت». ردههای این صفحه : موضوعات قرآنی | هدایت
|